Maak kennis met reisleider Oliver Kik

Oliver Kik geeft al langer les bij Amarant maar sluit dit jaar – tot onze grote vreugde! - ook aan bij het team van reisleiders. Hij neemt ons in oktober mee naar Bourgondië voor een heuse tijdreis, waarin het erfgoed van de Bourgondische hertogen en de rol van kunstenaars uit de Nederlanden centraal staan.
Maak in dit korte interview kennis met Oliver en overtuig jezelf om mee te reizen!

We zijn heel enthousiast dat je reisleider bent bij Amarant. Kan je iets meer over jezelf vertellen?
Al van op jonge leeftijd ben ik gepassioneerd door kunst en het rijke verleden. Ik genoot er dan ook van om kerken en musea te bezoeken. Ik herinner me nog mijn eerste reis naar Parijs en ik als tienjarige enthousiaster was over de Notre-Dame en het Louvre dan een bezoek aan Disneyland. Al snel nam ik het voortouw en begon ik als tiener mijn ouders rond te gidsen doorheen Europa. Meestal is het omgekeerd ;-) Ik beschouw me dan ook bijzonder gelukkig dat ik na een opleiding kunstgeschiedenis van mijn passie mijn beroep heb kunnen maken en als kunsthistorisch onderzoeker verbonden ben aan het Koninklijk Instituut voor Kunstpatrimonium, een instituut waarvan de initialen (KIK) dezelfde zijn als mijn uitzonderlijke familienaam. Je zou dus kunnen zeggen dat ik van in de wieg voorbestemd was om iets met kunst te doen. Wat me hierin drijft, is vooral een niet te verzadigen honger naar kennis, en om deze kennis met een zo groot mogelijk publiek te delen. Daarvoor is Amarant de uitgelezen plek. Drie jaar geleden begon ik als docent, en nu kijk ik ernaar uit om mijn enthousiasme over kunst als reisleider te delen. 

In het najaar organiseer je een reis doorheen Bourgondië. Je komt daarbij op een aantal erg interessante plekken. Hoe ben je bij deze bestemming gekomen? En wat is er zo bijzonder aan?
Het verbaasde me dat Bourgondië nog niet opgenomen was in de lijst van culturele Amarant-reizen. Hoewel Frankrijk waanzinnig rijk is aan cultuur en monumenten, steekt deze regio er misschien wel bovenuit met een heel rijkelijk aanbod aan kostbaar historisch patrimonium. De insteek hierbij is vooral een focus op het erfgoed van de Bourgondische hertogen (1363-1477) en de rol van kunstenaars uit de Nederlanden in Bourgondië. Een echte tijdreis dus. Sinds enkele jaren is de interesse in deze boeiende periode weer helemaal aangewakkerd, niet in het minste dankzij de boeken van Bart Van Loo. Mijn eigen specialisatie is de kunst in de Nederlanden tijdens de 15de en 16de eeuw, dus deze bestemming past helemaal binnen mijn belangstelling. Zowel in mijn lezingen als reizen probeer ik steeds een evenwicht te zoeken tussen de gekende klassiekers (Dijon, Beaune, Vézelay), met een toevoeging van enkele minder gekende bestemmingen zoals het kasteeltje van Germolles. Waar ik zelf erg naar uitkijk is de grafkerk van Margareta van Oostenrijk in Brou. Dit is werkelijk een ongekende parel waar de fine-fleur van onze kunstenaars aan samenwerkten aan het begin van de 16de-eeuw. 

Reizen met Amarant, dat is genieten van kunst en cultuur. Wat is voor jou persoonlijk het mooiste kunstwerk?
Ik zal niet de eerste zijn om op een dergelijke vraag te antwoorden dat dit een bijna onmogelijke vraag is. Ieder kunstwerk dat ons doet nadenken of anders doet kijken naar onszelf en de wereld (vandaag of vroeger) is een geslaagd kunstwerk. Als liefhebber van de kunst van de 16de eeuw heb ik een groot zwak voor de werken van Renaissance-meesters. Uiteraard de evidente namen (Michelangelo, Raphael, Bruegel, enz.…), maar het zijn vooral de minder gekende iconen die soms het meest kunnen verrassen. Vorig jaar bezocht ik voor het eerste het fameuze Isenheim-altaarstuk in Colmar van de Duitse kunstenaar Matthias Grünewald, en dat kwam wel binnen. Gewoon zitten en kijken, en genieten. Daar doen we het voor, toch? 

We zijn tenslotte heel benieuwd welk boek er op je nachtkastje ligt.
Ik ben een veellezer en meestal ligt er een (overambitieus) stapeltje op mijn nachtkastje te wachten. Momenteel ben ik begonnen in L'art de la Renaissance en France Henri Zerner, een standaardwerk over de periode dat al te lang op mij lag te wachten. Maar het hoeft niet altijd vakliteratuur te zijn. De nieuwe Tom Lanoye ligt ook op mijn nachtkastje voor meer ontspannen lectuur.